De Poetry Slam: een literaire boksring waarin woordatleten elkaar proberen te verslaan door middel van tekst. Overgewaaid uit Amerika, waar Poetry Slams voor vollere zalen zorgen dan rockconcerten, zijn er ook in Nederland steeds meer slams waar je als schrijver of performer aan mee kunt doen. Toch is er verschil. Waar in Nederland een cynische boventoon vaak voor de winnende hoeveelheid applaus zorgt (het publiek beslist of een slammer doorgaat naar de volgende ronde, dit gebeurt o.a. door een geluidsmeting van het applaus), draait het in Amerika allemaal om de passie waarmee een slammer optreedt, om de liefde voor het vak, de woede in de woorden, de kwetsbaarheid op het podium.

Buddy Wakefield is misschien wel de enige slammer die kan leven van zijn optredens. Afgelopen maandag zag ik hem voor het eerst live, deze kleine rosharige man vol energie, liefde en poëzie. Er is geen dag voorbij gegaan dat ik er niet aan heb teruggedacht. Buddy Wakefield is geen personage, niet op het podium en niet in zijn tekst. Hij heeft geen muur van cynisme nodig om te doen waar hij gelukkig van wordt. Zijn eerste bundel, Live for a Living, is een mengelmoes van gedichten, dagboekfragmenten, observaties en andere stukjes tekst. Zijn gedichten zijn persoonlijk en meedogenloos, Wakefield laat niets van zichzelf over en toont ons de resterende blauwe plekken. Soms wordt het bijna te rauw om door te lezen, maar stoppen is geen optie: zijn cadans sleept je door alle moeilijkheden heen.

Kopen kan alleen via internet, dus om de tijd die tussen bestellen en ontvangen zit te overbruggen is hier een fragment uit Guitar Repair Woman:

We can stretch Van Gogh paintings
from Kilgore, TX to Binghamton, NY
and you still won’t find the brilliant brush strokes
it takes to be a single mother
sacrificing the best part of her dreams
to raise a baby boy who – on most days –
she probably wants to strangle.

We disagree – a lot.
For instance, she still thinks it’s okay
to carry on a conversation
full throttle
at 7 a.m.
whereas I think…
Oh, wait, I’m sorry…
I don’t think at seven in the morning.

But we both agree that
Love
makes no mistakes.
So at night time,
when she’s winding down
and I’m still writing books about
how to get comfortable in this skin she gave me,
I see rock stars on stages
smashing guitars.
It’s then when I wanna find’m a comfortable chair,
get’m a snack,
and introduce them to Daylight:

This is my mother,
Tresa B. Olsen.
Runner of the tight shift.
Taker of the temperature.
Leaver of the light on.
Lover of the underdog.
Mover of the mountain.
Winner of the good life.
Keeper of the hope chest.
Guitar
Repair
Woman.

Ga hem lezen, ga hem zien, ga hem ervaren en geniet.

Door: Sanne Pieters

Buddy Wakefield
Live for a Living
Write Bloody Publishing
$15, €10,-