Elke maand nodigt de SLAA een dichter uit om met een nieuw, onaf gedicht naar Het Perron te komen. Daar zitten Wim Brands en Erik Lindner klaar om samen met het publiek het gedicht, dat zij op dat moment voor het eerst onder ogen krijgen, woord voor woord, zin voor zin door te nemen. Niet om het te analyseren. Althans, niet in de klassieke zin des woords. Wat Brands en Lindner proberen is te achterhalen is: waar haalt de dichter zijn/haar inspiratie vandaan. Hoe werd het idee voor het gedicht geboren? Hoe lang heeft de dichter eraan gewerkt? Waar komen de beelden vandaan? Zo wordt langzaam maar zeker de onderkant van het tapijt zichtbaar en verklaart het gedicht zichzelf uit zijn ontstaansgeschiedenis.