Met: Micha Hamel, Lucas Hüsgen, Sasja Janssen, Alfred Schaffer, Jan Pieter van der Sterre
Voordracht: Adri Overbeeke
Muziek: Kristina Fuchs

Micha Hamel (dirigent, componist, dichter) stelt zijn gedroomde Poëziecafé samen met drie van zijn poëticale helden: Guillaume Apollinaire,  Pierre Pasolini en Jacques Hamelink. Micha Hamel beschouwt Apollinaire als de meest veelzijdige, compleetste en vitaalste dichter aller tijden. Pieter Jan van der Sterre, die veel van Apollinaire in het Nederlands vertaald heeft, leest een gedicht voor in het Frans en in de Nederlandse vertaling (het publiek kan meelezen op scherm). Micha Hamel volgt met een door hemzelf vertaald gedicht, waarna  zij met elkaar praten over hun fascinatie en hun vertaalopvattingen.
De filmer Pier Paolo Pasolini schreef in zijn roman Theorema (1967) een tekst die Hamel poëticaal heeft geïnspireerd. Adri Overbeeke leest het fragment voor, waarna Hamel een toelichting geeft.
Micha Hamel bewondert Alfred Schaffer ‘omdat hij de stekker bijna uit zijn taal weet te trekken’ en Sasja Janssen om haar prachtige debuut Papaver, de bloem die berucht is als grondstof voor opium. De dichters lezen een favoriet gedicht van elkaar voor en voorzien dat van commentaar.
De tekst ‘Op weg naar de poëzie’ van Jacques Hamelink (in: Niemandsgedichten, 1976) is een andere belangrijke poëticale bron voor Micha Hamel. Adri Overbeeke leest de tekst voor, waarna Micha Hamel een gedicht van Hamelink voorleest. Lucas Hüsgen, een dichter die volgens Micha Hamel ‘over een rituele kracht beschikt’, leest een favoriet gedicht van zijn gastheer voor en vice versa.
Kristina Fuchs brengt met haar stem de drie mooiste gedichten van Apollinaire muzikaal tot leven.
In dit Poëziecafé laat Micha Hamel zijn publiek genieten van gedichten in een verrassende context.