Schrijvers scheppen met elk boek een nieuw universum. In Het scheppingsverhaal openbaart Margriet de Moor de geheimen van het vak aan haar lezers.
De muzikale voorgeschiedenis van De Moor speelt een duidelijke rol in haar teksten. De schrijfster verwoordt het zo: ’Mijn creatieve denken is volledig opgebouwd uit muzikale vormen, maar ik zou nooit proberen, het zelfs een beetje naïef vinden, een bepaalde muzikale vorm direct over te brengen naar literaire vormen of een roman.’
Een ander belangrijk motief in De Moors werk is ‘zoeken’. In een interview zei zij daarover: ‘Ik denk dat dát de essentie is van literatuur. Je bespeurt iets en al schrijvend probeer je erachter te komen wat het is of wat het zou kunnen zijn, zonder daar een moreel standpunt of een conclusie aan te verbinden.’
De schrijfster suggereert in haar werk meer dan ze uitlegt, een sluitende verklaring voor wat haar personages bezighoudt, ontbreekt.
In haar nieuwe roman De kegelwerper ontmoet een goochelaar de kegelwerper in Pension Rembrandt, het tijdelijke huis voor jongleurs, danseressen en dwergen in het Amsterdam van de jaren vijftig. De kegelwerper is het verhaal van hun merkwaardige symbiose, en van het meisje dat in het spel tussen de twee mannen zowel inzet, speelbal als geliefde is. De Moor jongleert virtuoos met personages, situaties, beelden en motieven – als de literatuur hier een spel is, dan wel één op leven en dood.
Margriet de Moor vertelt in deze aflevering van Het scheppingsverhaal over een kamer voor jezelf, schrijversblokkades, (muzikale) inspiratiebronnen, discipline, de research, de recensenten, geniale ingevingen, haar dagindeling, schrijversrituelen en wat er zoal komt kijken bij het schrijversvak.
Na De Moors exposé volgt een gesprek onder leiding van Annemiek Neefjes, die tevens de presentatie van de avond in handen heeft.