Het festival wordt geopend door David Mitchell, die de grenzen van het vrije woord verkent. Hij keert de vraag ‘waartoe is literatuur in staat?’ liever om en vraagt zich af: ‘waartoe is literatuur NIET in staat?’ Aan de hand van een aantal bijzondere passages uit de wereldliteratuur – over oorlog, liefde, schoonheid, journalistiek en psychoanalyse – probeert hij te bepalen wat deze passages zo mooi en effectief maakt. Mitchell laat in zijn romans verschillende verhaallijnen door elkaar heen lopen. Ook worden verschillende genres met elkaar vermengd: het sprookje, de actiefilm, de dagdroom en zelfs het computerspel. Zijn boeken kunnen vergeleken worden met een literaire baboesjkapop. Wolkenatlas is alleen al door zijn structuur bijzonder. Vijf verhalen worden in eerste instantie maar tot de helft verteld: het avontuurlijke reisjournaal uit 1850 van notaris Ewing, de hilarische brieven van de musicerende oplichter Frobisher uit Zedelghem, de thriller van roddeljournaliste Luisa Rey, de krankzinnige lotgevallen van de uitgever Cavendisch en de futuristische ondervraging van Sonmi-451. Het zesde verhaal, de kern van het boek, is compleet en speelt ver in de toekomst, wanneer de mensheid bijna ten onder is gegaan. Pas daarna worden de andere verhalen afgerond en voert Mitchell de lezer weer gemakkelijk door al de genres terug in de tijd, tot aan het laatste woord. Binnenkort verschijn in vertaling Mitchell’s roman Dertien waarin de dertienjarige Jason Taylor een spraakgebrek heeft en zonder opgeven de werkelijkheid probeert te bezweren met de mooiste hersenspinsels.
Na David Mitchell spreken Chris Keulemans en Rozalie Hirs zich uit over het vrije woord. Rozalie Hirs componeerde verschillende stukken voor meerdere instrumenten, die uitgevoerd werden door het Asko ensemble. Haar werk, Platonic ID, is zowel een gedicht als een compositie. Het is contrapunctisch en vergelijkbaar met een canonische fuga. Ze werkt tevens met tekst en beeld, waarin de lezer een eigen interactieve weg kan gaan. In haar website logos heeft de bezoeker toegang tot verschillende gedichten die corresponderen met delen van het menselijk lichaam. Deze gedichten bieden ook weer de mogelijkheid om door te klikken naar andere gedichten. Chris Keulemans maakte de multimediale-roman De Amerikaan die ik nooit geweest ben (2004). De onderwerpen die in de roman aan bod komen vormen op de gelijknamige website een associatieve verzameling van essayistische zijstappen, fragmenten uit de roman en uit andere literatuur, stilstaand en bewegend beeld, muziekfragmenten, weblinks en nutteloze feiten. Amerika bestaat uit popcultuur en in De Amerikaan die ik nooit geweest ben is die te horen, te zien en te lezen.
Na de pauze vindt een gesprek tussen de deelnemers plaats o.l.v. Pieter Steinz.
Voertaal: Engels.