‘Alle literatuur draait om herinnering’, zegt Ismael Kadare in een interview in De pen van Europa (Margot Dijkgraaf, 2006). Geldt dat voor alle Europese schrijvers? Hoe gaan auteurs uit landen met een beladen verleden om met geschiedenis, met geheugen en herinnering? Blijft de schuldvraag ook jonge generaties schrijvers bezig houden of nemen zij afstand?
Met als uitgangspunt ‘Margareta’s golden hair’ uit Paul Celan’s gedicht Todesfuge, spreekt Michaël Zeeman in zijn openingslezing over de cruciale betekenis van literatuur in een veranderend Europa.
In korte statements vertellen Vytautas Martinkus, Elif Shafak (op film) en Pedro Sorela hoe zij gebruik maken van herinneringen in hun werk. Desanne van Brederode, Jens Christian Grondahl, Annette Pehnt en Jachym Topol reageren in discussies op de opgeworpen vragen.
De avond wordt geleid door Margot Dijkgraaf en Michel Krielaars.
Voertaal: Engels.