‘Mijn boeken zijn moeilijk te typeren. Mijn essays zijn vaak fictie, mijn fictie bevat vaak essays, en mijn romans zijn geen romans in de gebruikelijke zin van het woord. De criticus Arnold Heumakers heeft mijn boek Zeepijn ooit een ‘Charlottesque’ genoemd. Wat ben ik hem daar dankbaar voor! Zou het geen goed idee zijn om ál mijn boeken voortaan charlottesquen te noemen?’
‘Vaak word ik getypeerd als liefhebber van details. Meestal is dat goed bedoeld maar het is geen juiste voorstelling van zaken. Er bestaan geen details. Alles is via causale ketens met elkaar verbonden en je hoeft geen speurneus te zijn zoals ik om er achter te komen dat de haar van een rups van niet minder importantie is dan het vrijheidsbeeld.
En wat is mijn bijdrage aan de strijd tegen het terrorisme? Dit: elke schrijver of kunstenaar die zichzelf serieus neemt is qualitate qua een terrorist.’ (citaten: website Charlotte Mutsaers).
In de nieuwe roman van Charlotte Mutsaers, Koetsier Herfst (2008), komen grote vragen over ethiek, leven, dood, kunst en levenskunst op ingenieuze wijze aan de orde. In Het scheppingsverhaal van Charlotte Mutsaers, buigen Arnold Heumakers en Joke J. Hermsen zich ieder op eigen wijze over deze roman. Hoe charlottesque is Koetsier Herfst, en hoe filosofisch? Kees ’t Hart, die de presentatie in in handen heeft, gaat in gesprek met Charlotte Mutsaers over Koetsier Herfst, en trekt charlottesque lijnen naar haar eerdere werk.